Jest to jedno z moich ulubionych łowisk. Leży w obwodzie rybackim nr 1 rzeki Gwdy, kilkanaście kilometrów na północ od Szczecinka. Ma ponad 700 ha powierzchni, w najgłębszym miejscu 26,4 metra, średnia głębokość wynosi 9,6 m, długość 11 km i szerokość 3,6 km.
Jest doskonałym łowiskiem wielu gatunków ryb, zarówno drapieżnych jak i spokojnego żeru. Okazałe leszcze, dorodne płocie, złociste, wyjątkowo ubarwione wzdręgi, czy też wielkie szczupaki i pasiaste garbusy – to wszystko możemy złowić w tym akwenie. Ponadto występuje w nim sieja i sielawa, oraz dość liczna populacja węgorza. Użytkownikiem rybackim tej wody jest Gmina Szczecinek.
Akwen ten ma urozmaiconą, liczącą niemal 30 km długości, linię brzegową z wyraźnie zaznaczonymi pięcioma zatokami, dwoma długimi półwyspami i jedną wyspą znajdującą się w południowo-wschodniej części.
Jego dno jest urozmaicone, z licznymi spadami i głębinami oraz podwodnymi wzniesieniami. Najważniejsze z nich to:
– „Okoniowa górka” i „Piaski” (N 53°51’28.0499”, E 16°40’17.9243”);
– „Pod złamaną brzozą” albo „Naprzeciwko” (N 53°52’29.4067”, E 16°40’42.6435”);
– „Grossberg” – wielka górka (N 53°51’53.9713”, E 16°39’26.1684”)
– „Koński cmentarz” (N 53°51’34.1093”, E 16°38’50.8”).
Jezioro Wierzchowo słynie z wielkich szczupaków.
Według nieżyjącego już niestety Karola Zacharczyka, doskonałego dziennikarza, wędkarza, znawcy tego zbiornika, który wiele lat temu się w nim wręcz zakochał, ich populację można podzielić na dwie różniące się między sobą grupy. Pierwsza to ryby żyjące w głównej misie jeziora, odżywiająca się głównie rybami otwartej wody, czyli płocią, okoniem, sielawą i sieją. Druga, przebywająca przez cały rok w płytkich zatokach w pobliżu trzcinowisk, preferująca jako pokarm wzdręgę, której nieprzebrane stada zamieszkują właśnie te zatoki.
Szczupaki z otwartej części jeziora łowi się głównie wiosną (maj, czerwiec) w pobliżu tarlisk okonia, płoci i leszcza, czyli na porośniętych ramienicami rozległych podwodnych górkach i blatach. Latem przenoszą się one w głębsze partie jeziora, podążając za stadami sielawy, płoci i leszcza. Jesienią większość okazów łowi się tu w głębiach, w głównym plosie jeziora.
Inną rybą, która przyciąga tutaj wędkarzy z całego kraju są okoń. Znajduje on tutaj doskonałe warunki bytowe. Najlepszy okres żerowania rozpoczyna się w czerwcu i trwa do późnej jesieni. Liczne górki i urozmaicona strefa litoralu, przy nawet niezbyt dokładnym poznaniu tego akwenu, dają szansę na złowienie nie tylko dużej ilości pasiaków, ale także umożliwiają bicie rekordów. Ryby powyżej 40 cm nie są na Wierzchowie czymś wyjątkowym.
Zbiornik ten, z uwagi na bogatą ichtiofaunę, jest atrakcyjny wędkarsko przez cały rok. Każdy, bez względu na to czy łowi ryby spokojnego żeru czy też drapieżniki, znajdzie coś dla siebie. Od 2010 roku Gmina Szczecinek, rokrocznie zarybia Wierzchowo pokaźną ilością narybku, głównie szczupaka i węgorza. Daje to niemal gwarancję tego, że przy odrobinie szczęścia, nawet niezbyt wytrawny wędkarz, może się tu poczuć jak w wędkarskim raju.
Ze względu na swe wyjątkowe w skali naszego kraju i Europy wartości przyrodnicze, którymi są rozległe łąki ramienicowe i rdestnicowe, jezioro Wierzchowo objęte jest ochroną w ramach programu Natura 2000 Jeziora Szczecineckiego.
Aby móc w pełni poznać potencjał tego zbiornika, należy tam łowić z jednostki pływającej. Nie dość, że umożliwia to dotarcie do miejsc na całym akwenie, to dodać trzeba, że brzegi Wierzchowa są mocno zarośnięte i nie wszędzie wędkowanie z brzegu jest możliwe. Łodzie można zwodować na kilku slipach. Jeden znajduje się w okolicach cypla przy Grąbczynie, kolejny przez Starym Wierzchowie, a jeszcze inne są usytuowane przy polu biwakowym „Piaski”, nieopodal osady Orawka.
Szczegółową mapą batymetryczną tego akwenu dysponuje firma ekomap.pl i u nich też można ją nabyć, co i ja uczyniłem.